بررسی شورولت مونت کارلو | شورولت مونت کارلو | تست شورولت مونت کارلو
شورولت “مونت کارلو” نخستین بار در سال ۱۹۷۰ معرفی شد و تا سال ۲۰۰۷ در ۶ نسل به تولید رسید.
به دلیل فرم کوپه بدنه و نرمی و راحتی خاص این ماشین، نه اشخاصی که طرفدار اتومبیل های اسپرت بودند و نه آنان که به اتومبیل های لوکس آمریکایی علاقه داشتند، هیچکدام نمی توانستند در مقابل وسوسه خرید آن مقاومت کنند و نتیجه امر، چیزی نبود جز بالا رفتن نسل به نسل آمار فروش و افزایش روزافزون محبوبیت ! محبوبیتی که تا به امروز نیز بین دوستداران خودروهای کلاسیک دیده می شود.
آنچه در ادامه میخوانید، شرحی بر مدل ۱۹۷۸ این خودروست.
نسل اول مونت کارلو، فروش خوبی داشت و این روند، در نسل دوم بهتر هم شد.
نسل بعد در سال ۱۹۷۸ به تولید رسید و به دلیل اینکه دیگر در بین علاقه مندان به شورولت و اتومیبل های آمریکایی جا افتاده بود، فروش به مراتب بیشتری داشت ! با نگاهی اجمالی به این اتومبیل، می توان درک کرد که آن زمان، سال های شکوفایی صنعت اتومبیل ایالات متحده بوده، زیرا به عنوان مثال، از نظر سطح کیفیت مواد به کار رفته در ساخت، کمتر اتومبیل آمریکایی امروزی، یارای رقابت با آن را دارد، آن هم پس از گذشت این همه سال !
در زمینه طراحی، شباهت های زیادی بین نسل دوم و سوم مونت کارلو به چشم می خورد که از آن جمله، می توان به فرم خطوط روی بدنه آنها اشاره داشت.
ضمنا نام این خودرو از شهر لوکس و گران قیمت مونت کارلو در کشور موناکو گرفته شده است !
اتومبیل مورد بحث، روی پلت فرم Gbody جنرال موتورز به تولید رسید.
اکتبر سال ۱۹۷۷ میلادی، در حالی آغاز تولید نسل سوم به عنوان مدل ۱۹۷۸ به شمار می رفت که سعی مهندسان بر این بود تا این مدل، علاوه بر کوچک شدن ابعاد، در زمینه وزن نیز تغییراتی داشته باشد و سبک تر شود.
از طرفی، آن زمان بحران سوخت های فسیلی مطرح بود و به خاطر دستیابی به مصرف پایین تر، قرار بود تغییراتی رو پیشرانه ها اعمال شود. به عنوان مثال، در ابتدای سال ۱۹۷۸ میلادی، این مدل با پیشرانه ۶ سیلندر ساخت بیوک به تولید رسید.
مع الوصف، مونت کارلو، نسبت به مدل قبل، تقریبا ۳۸۱ میلی متر کوتاه تر و وزنش نیز ۳۴۵ کیلوگرم سبک تر شد تا با پیشرانه ۶ سیلندر، فقط ۱۴۵۷ کیلوگرم سنگینی داشته باشد، رقمی که برای آن دوران، در یک کلام، عالی حساب می آید.
خطوط درهم تنیده روی اتومبیل، نشان از طراحی اصیل شورولت دارد.
فرم اتاق مونت کارلو از نمای جانبی چشم نواز بوده و در قسمت عقب نیز سادگی را در کنار زیبایی به علاقه مندان پیشکش می کند.
اما جالب تر از همه موارد، نو بودن و وجود تمامی قطعات ظاهری اتومبیل است که مانند روز اول، سر جای خودشان خوش می درخشند.
کابین نیز مانند بدنه نو بوده و به سختی می توان باور کرد این ماشین ۳۶ سال سن دارد ! رنگ خودرو، زرشکی و داخل کابین قرمز رنگ کف، نیز به خوبی در کنار یکدیگر قرار گرفته و مجموعه بی نظیری را به وجود آورده اند.
طراحی کلاسیک جلو داشبورد و قسمت کیلومتر شمار، به همراه قرار گرفتن دریچه های سیستم تهویه در کنار این بخش، در کنار صندلی یک تکه چرمی، کار را به نهایت زیبایی رسانده است.
پیشرانه اتومبیل مورد بررسی، از نوع ۶ سیلندر ۳۷۹۱ سی سی و همانطور که عنوان شد، ساخت کمپانی بیوک بوده و با تجهیز به کاربراتور دو دهنه “روچستر”، بیشینه قدرت و گشتاور آن به ترتیب معادل ۱۰۵ اسب بخار (در ۳۴۰۰ rpm) و ۲۵۱ نیوتن متر (در ۲ هزار rpm) است.
ناگفته نماند، نسخه ss این مدل با پیشرانه ۸ سیلندر، یکی از محبوب ترین گونه های مونت کارلو به شمار می آید.
شاید با دیدن چهره لوکس مونت کارلو، از آن توقع سواری میان این دو حس را داراست و به همین دلیل، هم مناسب برای جوانان و هم ایده آل برای علاقه مندان به خودروهای لوکس است (این دقیقا همان نکته ای است که در مقدمه بیان اشاره کردیم).
به لطف جعبه دنده ۳ سرعته اتوماتیک که با کد فنی TH 350 شناخته می شود و همچنین با توجه به ابعاد بزرگ کابین و صندلی های راحت، تجربه سواری نرم ایده آلی برایمان رقم می خورد. پیشرانه نسبتا ضعیف، اما بدون لرزش و صدا کار می کند، به طوری که در حال حرکت، گاهی احساس می کنید این اتومبیل ۳۶ ساله خاموش است !
کوپه لوکس شورولت، در سواری، خود را سربلند نشان می دهد و انتقال قدرت آن روی دیفرانسیل عقب، مطلوب و مناسب رانندگی های شهری است.
در دفترچه خودرو نوشته شده، اگر کاربراتور اتومبیل تنظیم باشد، می تواند با ۶۶ لیتر سوخت در مخزن سوختش، مسافتی معدل ۴۳۵ کیلومتر را طی کند که همین نشان دهنده یک خودروی اسپرت اقتصادی، البته دهه به سبک ۱۹۷۰ آمریکاست!
عملکرد سیستم تعلیق عالی بوده و به همین خاطر، حتی در سرعت های بالا نیز به خوبی می توان ماشین را کنترل کرد.
گفته می شود مونت کارلو در حال استاندارد، شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت را در مدت زمانی معادل ۱۵٫۴ ثانیه طی می کند و همچنین می تواند ۶۰ تا ۱۰۰ کیلومتر را در ۷٫۹ و ۸۰ تا ۱۲۰ کیلومتر را در ۱۲٫۹ ثانیه به ثبت برساند.
اعداد و ارقامی که برای این جثه با این پیشرانه، نه تنها زیاد نیست بلکه کاملا قابل تحسین است.
سیستم تهویه خودرو خوب عمل می کند و کولر نیز اگر قوی تر از خودروهای امروز نباشد، ضعیف تر نیست، به طوریکه پس از ۳۰ دقیقه راندن، مجبور شدیم آن را خاموش کنیم !
کم صدا و کم مصرف بودن پیشرانه، خصوصا با توجه به اینکه ۳۶ سال از عمر ماشین می گذرد و دیگر کاربراتور مانند روزهای اول کار نمیکند، عالی است و از برگ های برنده این خودروی کلاسیک محسوب می شود.
معمولا پس از سوار شدن بر اتومبیل های آمریکایی، اولین دغدغه ای که در ذهن ایجاد می شود، ضعف عملکرد سیستم ترمز است، ضعفی که باید بگوییم از دیرباز تا به امروز، در خودروهای آمریکایی دیده می شود، اما مونت کارلو ۱۹۷۸ اصلا اینطور نبود! سیستم ترمز قدرتمند این اتومبیل ، ما را غافلگیر کرد و در سرعت ۸۰ کیلومتر بر ساعت، پس از اندک زمانی، مونت کارلو را مانند سدی محکم، روی آسفالت متوقف ساخت !
