PCM Vs ECM یا ECU و یا TCM تفاوت هریک از اینها در چیست؟ ماژول ECM | ماژول TCM | ماژول PCM | علائم یک ماژول معیوب | نحوه تعویض ماژول معیوب
قبل از اختراع کامپیوترهای وسایل نقلیه، ماشین‌ها و کامیون‌ها از سیستمی از دستگاه‌های مکانیکی و پنوماتیکی برای مدیریت سیستم‌هایی مانند زمان‌بندی سوپاپ‌ها و سرعت دور آرام استفاده می‌کردند. در حال حاضر، وسایل نقلیه مدرن دارای یک سیستم پیچیده از حسگرها و محرک های متصل به رایانه هستند که خودروها را قادر می سازد عملکرد خوب و کارآمدی داشته باشند. این وسایل الکترونیکی به اندازه کافی گیج کننده هستند بدون اینکه مجموعه ای از کلمات اختصاری اضافه کنند که گاهی اوقات به یک چیز اشاره می کنند! در ادامه بهتر است با تفاوت های هریک از ماژول های درون خودرو PCM ،ECM، ECU و یا TCM آشنا شویم…
بررسی انواع ماژول ها در خودرو
ECM ماژول کنترل موتور است. گاهی اوقات به آن ECU نیز می گویند، که هنوز هم درست است زیرا ECU (واحد کنترل موتور) دسته بزرگتری از ماژول های الکترونیکی است که شامل سایر سیستم های کنترل (مانند تهویه مطبوع، کروز کنترل، کیسه هوا، سیستم ترمز ضد قفل) می شود. می توان گفت که ECM یک ECU است اما ECU لزوما ECM نیست.
TCM ماژول کنترل انتقال است. این واحد گاهی اوقات TCU (واحد کنترل گیربکس) نامیده می شود، اگرچه این می تواند گیج کننده باشد زیرا TCU همچنین می تواند به یک واحد کنترل از راه دور (که ردیابی و ارتباط بین و از خودرو را کنترل می کند) اشاره داشته باشد که عملکردی کاملاً متفاوت است.
PCM ماژول کنترل پیشرانه است. این از ECM به علاوه TCM تشکیل شده است و یک ماژول کارآمدتر است که در خودروهای جدیدتر یافت می شود. خودروهای قدیمی دارای ECM و TCM هستند.
آشنایی با ECM (یا ECU)
ماژول کنترل موتور اغلب به عنوان “مغز” وسیله نقلیه شناخته می شود. این کامپیوتر با کنترل هوا، سوخت و جرقه، عملکرد بهینه موتور و آلایندگی ایده آل را ممکن می کند.
ECM با دریافت داده‌ها از انواع سنسورها در سراسر خودرو و تنظیم محرک‌ها برای ارائه پاسخ مناسب به موقعیت کار می‌کند. این ماژول “تصمیم می گیرد” چه پاسخی را با روش خاصی که توسط سازنده برنامه ریزی شده است ارائه دهد.
به همین دلیل، وسایل نقلیه نمی توانند انواع مختلف ECM را جایگزین کنند، زیرا نوع نادرست ممکن است باعث کاهش عملکرد یا حتی عدم عملکرد شود.
زمان‌بندی متغیر سوپاپ، سرعت دور آرام، زمان‌بندی جرقه‌زنی، تزریق سوخت، کنترل آلایندگی، کروز کنترل و حفاظت از سرقت تنها برخی از موارد حیاتی هستند که توسط ECM کنترل می‌شوند. برنامه نویسی دقیقاً آنچه را که باید با هر ترکیبی از اعداد داده شده توسط سنسورها اتفاق بیفتد، ترسیم می کند.
برخی از این حسگرها که اطلاعات را از طریق سیم ها به ECM می آورند عبارتند از: سنسورهای سوخت هوا، حسگرهای اکسیژن، سنسورهای MAF (جریان انبوه هوا)، سنسورهای موقعیت میل بادامک و میل لنگ (که به رایانه اجازه می دهد RPM و بار موتور را محاسبه کند)، سنسور موقعیت دریچه گاز، سنسور دمای مایع خنک کننده و سنسور دریچه چرخش گاز خروجی (EGR) (برای اطلاعات انتشار گازهای گلخانه ای).
ECM برای عملکرد خودرو بسیار حیاتی است که در هنگام راه‌اندازی، فرآیند بررسی سیستم را طی می‌کند. اگر هر یک از سنسورهای درگیر با سرعت دور آرام در طول این فرآیند مخالف باشد، خودرو در حالت لنگی قرار می گیرد.
این مقدار نیرویی را که موتور ارائه می‌کند و اغلب دنده‌هایی را که می‌توانید برای جلوگیری از آسیب‌های پیشرانه یا موقعیت‌های خطرناک ناشی از سرعت خارج از کنترل استفاده کنید، محدود می‌کند.
آشنایی با TCM
ماژول کنترل گیربکس چیزی است که به گیربکس در خودروهای اتوماتیک امکان تعویض دنده را می دهد. وسایل نقلیه دنده دستی این را ندارند زیرا راننده TCM است.
سنسورها در خودروهای اتوماتیک اطلاعاتی را به TCM ارسال می کنند تا گیربکس در بهترین زمان دنده را برای بهره وری ایده آل سوخت و عملکرد بهینه موتور تغییر دهد.
برخی از سنسورها عبارتند از: سنسور سرعت خودرو، سنسور سرعت چرخ، سنسور موقعیت دریچه گاز، سنسور سرعت توربین و سنسور دمای سیال انتقال.
اطلاعات زیادی وجود دارد که می تواند از شرایط رانندگی متغیر برای کمک به تنظیم گیربکس ارسال شود. شیب جاده، میزان شتاب یا کاهش سرعت و سرعت وسیله نقلیه همگی تأثیر می‌گذارند که در آن لحظه کدام دنده بهتر است (همانطور که رانندگان دستی یاد گرفته‌اند).
گیربکس های اتوماتیک اغلب به وسیله نقلیه سواری نرم تری نسبت به گیربکس های دستی می دهند، البته این به ترتیب به برنامه ریزی و راننده بستگی دارد.
آشنایی با PCM
ماژول کنترل پیشرانه، شارژ، آلایندگی و سیستم های انتقال خودرو را کنترل می کند. پیشرانه به موتور، گیربکس و خط محرکه اشاره دارد و همان چیزی است که نیرو را از ورودی های دریچه گاز راننده به چرخ ها می رساند.
PCM اساسا یک “مغز” بزرگتر از ECM است، زیرا اغلب شامل خود ECM و TCM می شود. تمام سنسورها داده ها را به PCM ارسال می کنند و با انجام تنظیمات برای عملکرد و کارایی موتور بهینه پاسخ می دهد.
همانطور که این وسایل نقلیه جدیدتر کیلومترها جمع می شوند، رایانه های آنها نحوه عملکرد ماشین ها را “یاد می گیرند” تا کارایی را بیشتر کنند.
نسبت هوا به سوخت، دور در دقیقه تعویض دنده، نحوه اعمال ترمزها با ABS (سیستم ترمز ضد قفل)، آلایندگی، سیستم شارژ، زمان بندی متغیر سوپاپ، سرعت دور آرام، زمان جرقه زنی، تزریق سوخت، سیستم اگزوز، عملکرد دیفرانسیل الکترونیکی و فقط تعدادی از مواردی هستند که توسط PCM کنترل می شوند.
سنسورها شامل آنهایی هستند که در سیستم ABS، چراغ چک موتور، سنسورهای موقعیت دریچه گاز، سنسور MAP (فشار مطلق منیفولد)، سنسور ضربه، سنسور مایع خنک کننده و سنسور اکسیژن وجود دارد. تعدادی از اینها با حسگرهای فهرست شده برای ECM و TCM همپوشانی دارند، زیرا PCM جایگزین هر دوی آنها می شود.
یکی از وظایف مهم PCM این است که با چشمک زدن کدها یا چراغ های روی داشبورد به موقع، راننده را از بروز مشکل آگاه می کند تا از آسیب دیدن خودرو جلوگیری شود.
چالش ها و مسائل
وسایل الکترونیکی خودرو ممکن است در اثر خوردگی (به عنوان مثال از آب) یا در اثر لرزش، اضافه بار ولتاژ یا اتصال کوتاه آسیب ببینند.
علائم یک ماژول معیوب
از آنجایی که ECM ها، TCM ها و PCM ها کنترل گسترده ای دارند، طیف وسیعی از اثرات یک ماژول شکسته وجود دارد. بسیاری از اینها بر عملکرد کلی خودرو تأثیر می گذارد.
ممکن است موتور اصلا روشن نشود یا موتور به طور متناقض کار کند. چراغ های خطا روی داشبورد ممکن است روشن شوند، که می تواند به شما سرنخی بدهد که علت اصلی مشکل چیست.
گیربکس ممکن است آنطور که باید تغییر نکند (تعویض دنده ها ممکن است به طرز ناخوشایندی خشک و سخت باشد یا در زمان های نامناسب اتفاق بیفتد) و هنگامی که پدال گاز فشار داده می شود ممکن است پاسخ تاخیری وجود داشته باشد. این مشکلات نشان‌دهنده مشکل TCM در خودروهای قدیمی‌تری است که دارای آن هستند.
مصرف سوخت یا آلایندگی ممکن است ضعیف باشد. گاهی اوقات این مشکلات برای اولین بار هنگامی که یک وسیله نقلیه برای آزمایش معمول آلایندگی وارد می شود، دیده می شود.
از آنجایی که این مشکلات می توانند مشکلات ناشی از انواع اجزای مکانیکی را تقلید کنند، تشخیص دقیق مشکل دشوار است و تنها پس از اتمام همه احتمالات، وسایل الکترونیکی اغلب علت مشکل تلقی می شوند.
دفترچه راهنمای خودرو می تواند در این مورد به شما کمک کند، زیرا می خواهید همه سنسورها را به طور کامل بررسی کنید. گاهی اوقات یک PCM معیوب یک کد را برای یک مؤلفه مشخص می‌فرستد، در حالی که در واقع مشکلی با آن مؤلفه وجود ندارد، اما چیزی مانند کد P2509 نباید نادیده گرفته شود.
تعویض ماژول معیوب
هنگامی که ECM، TCM یا PCM به عنوان مشکل ایزوله شد، ابتدا بررسی کنید تا مطمئن شوید که صرفاً به به روز رسانی نیاز ندارد. رایانه ها به، به روز رسانی منظم نیاز دارند زیرا برنامه نویسی توسط تولیدکنندگان خودرو بهبود یافته است، بنابراین یک به روز رسانی ممکن است مشکل شما را حل کند.
اگر ماژول به‌روز است اما هنوز کار نمی‌کند، یک واحد OEM (قطعه اصلی) پیدا کنید تا آن را جایگزین کنید. ماژول‌های پس از فروش، اگرچه معمولاً ارزان‌تر هستند، اما ممکن است کار نکنند، زیرا تولید کننده به این شکل طراحی کرده است که برای عملکرد بی عیب و نقص آن بر روی خودرو آزمایش ها، تست و خطاهایی انجام داده است و ممکن است تعویض این قطعات کمی زمانبر و یا پیچیده باشند! حتما در چنین شرایطی از یک میکانیک خودرو کمک بگیرید.
در واقع، برخی از تولیدکنندگان خودرو کارهایی را برای جلوگیری از جایگزینی پس از فروش انجام می‌دهند، مانند ایجاد مشکلی که تنها با کد سازنده خاصی قابل رفع است. اگر خودروی جدیدتری دارید، تعویض ماژول با هر چیزی غیر از واحد OEM ممکن است گارانتی پیشرانه سازنده را باطل کند.
نصب ماژول جدید معمولاً نسبتاً ساده است تا زمانی که بتوان به راحتی به آن دسترسی داشت. قبل از برداشتن ماژول قدیمی، ابتدا باتری را جدا کنید. به این ترتیب اگر متوجه شدید که ماژول واقعاً مشکلی ندارد (یعنی اگر ماژول جدید مشکل را برطرف نکرد) ماژول قدیمی با وصل کردن باتری در هنگام برداشتن ماژول آسیب ندیده است. برای دستورالعمل های بیشتر دفترچه راهنمای خودرو را دنبال کنید.
