مقدمه
سیستم فرمان پذیری چرخ های عقب یک نوآوری مهم در صنعت خودروسازی است که به رانندگان اجازه میدهد به راحتی و با دقت بیشتر خودرو را کنترل کنند. این سیستم، به طور معمول در خودروهایی با طول زیاد، اسپرت و وسایل نقلیه سنگین مورد استفاده قرار میگیرد.
همانطور که از نام این سیستم پیداست؛ خودروهای مجهز به آن علاوه بر فرمان پذیری چرخهای جلو، چرخهای عقب شان نیز فرمان میگیرند؛ گاهی خلاف جهت گردش چرخهای جلو و گاهی موافق جهت آنها که در ادامه به طور کامل به آن میپردازیم.
در این سری از مقالات آموزشی و فنی مجله خبری ۲۲ شرقی سراغ تشریح نحوه عملکرد سیستم فرمان پذیری چرخ های عقب و تاریخچه استفاده از آن در خودروها رفتهایم. با مجله خبری ۲۲ شرقی همراه باشید.
همچنین بخوانید: مجیک ویژن کنترل مرسدس بنز چیست و چگونه کار میکند؟
همچنین بخوانید: انواع کلاس بدنه خودروها را بشناسید
تاریخچه
تاریخچه سیستم فرمان پذیری چرخ های عقب به سال های ۱۹۴۰ بازمی گردد. شرکت خودروسازی کرایسلر (Chrysler) در اوایل دهه ۱۹۴۰ اولین شرکتی بود که از سیستم فرمان پذیری چرخ های عقب در خودروهای نظامی استفاده کرد.در ابتدا، این سیستم برای استفاده در خودروهای نظامی طراحی شده بود تا به آنها اجازه دهد در فضای بسته و در مکان های تنگتر منعطفتر و راحت حرکت کنند. در این سیستم، چرخ های جلو و عقب به طور مستقل قابل کنترل بودند.
با گذشت زمان، استفاده سیستم فرمان پذیری چرخهای عقب در خودروهای سواری نیز گسترش یافت. در سال های ۱۹۶۰، شرکت های خودروسازی مختلف که اکثرا آمریکایی بودند، این سیستم را در خودروهای لوکس خود به کار بردند.
سیستم فرمان پذیری چرخ های عقب چگونه کار میکند؟
در سال های اخیر، با پیشرفت تکنولوژی، سیستم فرمان پذیری چرخهای عقب بهبود یافته و به صورت الکترونیکی عمل می کند. این سیستم شامل حسگرها و سنسورهای مختلف است که به کامپیوتر خودرو یا همان ECU اطلاعات لازم را می دهند تا بتواند چرخها را به طور دقیق کنترل کند. همچنین، این سیستم در خودروهای امروزی به صورت خودکار عمل می کند و به کاربر این امکان را می دهد تا با یک دکمه فرمان، چرخها را به حالت عقب بچرخاند در صورتی که در خودروهای قدیمی نظامی این امر با یک فرمان جداگانه کنترل میشد! البته در برخی از خودروهای سنگین نیز چرخهای عقب به واسطه یک مکانیزم هیدرولیکی به چرخهای جلو متصل میشدند و وظیفه خود را انجام میدادند.
این سیستم از طریق چندین مکانیزم عمل میکند. اولین مکانیزم اصلی سیستم فرمان پذیری چرخ های عقب، استفاده از چرخ های عقب قابل جابجایی است. در حالت عادی، چرخ های عقب به صورت ثابت و در یک جهت نصب شدهاند. اما با استفاده از سیستم فرمان پذیری چرخ های عقب، این چرخ ها قابل حرکت و جابجایی هستند.
دومین مکانیزم اصلی سیستم فرمان پذیری چرخهای عقب، استفاده از موتورهای الکتریکی است. این موتورها به چرخ های عقب متصل شده و قادرند آنها را به جهت و سمت مورد نظر حرکت دهند. با استفاده از سیستم کنترلی، راننده میتواند چرخ های عقب را به سمت راست یا چپ بچرخاند و خودرو را در جهت مورد نظر حرکت دهد.
شاید گمان کنید چرخهای عقب خودرهای مجهز به این سیستم به اندازه چرخهای جلو زاویه میگیرند؛ اما باید بدانید چرخهای عقب خودروهای مجهز به این سیستم، بسته به نوع مهندسی نهایتا تا ۱۰ درجه به طرفین متمایل میشوند.
همانطور که پیشتر نیز گفته شد چرخهای عقب گاهی موافق و گاهی مخالف چرخهای جلو فرمان میگیرند. برای مثال در خودرویی مانند بی ام و ۷۳۰Li در سرعتهای زیر ۶۰ کیلومتر بر ساعت برای بهبود شعاع گردش خودرو، چرخهای عقب مخالف جهت چرخهای جلو فرمان میگیرند و در سرعتهای بالاتر از ۶۰ کیلومتر بر ساعت موافق جهت آنها میگردند. زمانی که در سرعتهای بالا چرخهای عقب نیز همراه چرخهای جلو فرمان بگیرند، خودرو بسیار سریعتر و ایمنتر به طرفین حرکت میکند و در نتیجه هندلینگ بسیار بهتری برای راننده و سرنشینان به ارمغان میآورد. به همین دلیل است که این سیستم در برخی از خودروهای اسپرت مانند پورشه ۹۱۱ نصب شده است.
امروزه بر روی چه خودروهایی سیستم فرمان پذیری چرخ های عقب نصب شده است؟
سیستم فرمان پذیری چرخهای عقب امروزه در بسیاری از خودروهای لوکس و اسپرت نصب شده است. برخی از مدلهایی که این سیستم را دارند عبارتند از: بی ام و سری ۷، i8 یا مرسدس بنز اس کلاس (S-Class) و پورشه ۹۱۱ و….