خوب و بد حضور پراید در ایران

خوب و بد حضور پراید در ایران | کیا پراید | سایپا | پراید | بررسی پراید

در این مقاله قصد داریم به حضور پراید در بازار ایران بپردازیم ، خودرویی با حاشیه های فراوان

حضور کیا پراید به زمانی بر می گردد که خودرو های امریکا از بازار ایران رخت بستند و بعد از آن با حضور کمپانی های  رنو ، پژو ، دوو و کیا در ایران رو به رو بودیم .

کیا پراید که بعد ها به پر تیراژ ترین خوردو ایران تبدیل شد عملا فورد فستیوایی بود که در سال ۱۹۸۶ در آمریکا تولید می شد ولی به دلیل مشکل ایمنی تولیدش در آمریکا قطع شده  و اینگونه این محصول  به کیا موتورز رسیده بود  .

کیا موتورز هم پس از چند سال تولید در کره این خودرو را برای تولید به ایران پیشنهاد داد .

البته رابطه غیر مستقیم صنعت خودرو ایران و آمریکا همیشه هم  عاقبتش مانند پراید شیرین نبود چرا که پس از خرید دوو توسط جنرال موتورز عملا این شرکت از همکاری با ایران منع شد .

با این اتفاق کرمان خودرو دچار بحران شدید شد و دوو هم که در ایران سرمایه گذاری مستقیم کرده بود به ناچار ایران را ترک کرد .

این رویداد  سبب شد  پس از آن مدیران صنعتی بسیار محتاطانه با شرکتهای خارجی کار کنند.

خلاصه اینکه پراید از سال ۱۳۷۲ مصادف با ۱۹۹۳ میلادی در بازار ایران حضور یافت.

حضوری که بیش از بیست سال به طول انجامید و در نهایت با هزار منت از چرخه تولید کنار رفت .

همزمان با حضور پراید در ایران نسل ششم و هفتم کرولا در حال تولید بود که شایان ذکر است تعدادی محدود از این خودرو در بازار ایران نیز حضور یافتند اما بیشترین حضور تویوتا مربوط به نسل نهم تا نسل یازدهم می باشد.

خودرویی که توانسته در طی سالهای فروش، افتخارات زیادی برای تویوتا بیافریند.

در سال ۲۰۱۳ فروش آن از مرز ۴۰ میلیون دستگاه نیز عبور کرد و توانست در ۱۵۰ کشور دنیا عرضه شود.

با نگاهی به آمار فروش جهانی خودروهای سواری از سال ۲۰۱۰ تاکنون می‌توان دریافت که تویوتا کرولا همیشه در بالاترین جایگاه قرار داشته است. بد نیست بدانید که سهم این خودرو از بازار جهانی در سال های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ بین ۱٫۳ تا ۱٫۵ درصد بوده که در سال ۲۰۱۹ روی رقم ۱٫۴ درصد قرار گرفته است.

این خودرو در سال ۲۰۱۹ توانسته نظر بیش از ۱٫۲ میلیون خریدار را به سوی خود جلب نماید که ۴٫۱ درصد بیشتر از سال قبلش بوده است.

چگونه می شود یک خودرو به حدی از موفقیت میرسد که به بازاری بدون رقیب دست پیدا می کند آن هم در سطح جهانی بدون اینکه انحصاری در کار باشد ؟

 در جواب این سوال می گوییم ما انتظار را از صنعت خودروسازی ایران خیلی بالا نمی بریم به کشور دوست و همسایه ترکیه می پردازیم.

در ترکیه سالانه بیش از ۲۰۰ هزار دستگاه تویوتا تولید می شود و ترکیه توانسته در این خصوص جایگاهش را ارتقا دهد چرا که کمپانی تویوتا به دنبال افزایش تولید در این کشور است شایان ذکر است بیش از ۹۰ درصد تولید بخش خودروسازی تویوتا در ترکیه به بیش از ۱۵۰ کشور جهان صادر می‌شود.

هم چنین کارخانه خودروسازی تویوتا (Toyota) ترکیه با صادرات ۴٫۴ میلیارد دلاری در سال ۲۰۱۹ جایگاه دوم خود را در میان شرکت‌های صادرکننده ترکیه حفظ کرده است.

سوال اینجاست ترکیه چه مسیری را در صنعت خودرسازی پیش گرفته که توانسته چنین موقعیتی را کسب کند ؟

آیا امکان وجود چنین پتانسیلی در بازار خودرو ایران وجود نداشته ؟

و….

به نظر این سوالات بی جواب است زیرا اگر جوابی وجود داشت در عمل پیاده سازی می شد و نیازی به تفسیر و توضیح نبود

در طی ۲۷ سال گذشته بیش از ۵٫۵ میلیون پراید در ایران تولید شده خودرویی که با افت و خیز های مختلفی زمان تولید رو به رو بوده است و  سوالی اصلی این است فرض کنید به جای ۵٫۵ میلیون پراید ، کرولا در خط تولید سایپا حضور داشت و اتفاقات مثبتی که در پی تولید این خودرو در انتظار ما بود.

اما به دلیل اینکه صنایع ما حاضر به تغییر نبوده اند و ترجیح شان به تولید همان پراید یا خودروهای از رده خارج بوده است ، چرا نیازی به کمترین زحمت یا تغییر نبوده و به راحت ترین وجه ممکن امکان تولید خودرو وجود داشته است و در نهایت چرخه  انحصار در تولید حفظ شده است .

اتفاق دیگری که سال ها شاهد آن بودیم و با مطالعه قسمت ابتدایی مقاله میتوان آن را نتیجه گیری کرد این است که مردم به ناچار محصولات تولید شرکت سایپا و ایران خودرو را خریداری کرده اند و آمار تولید و فروش بالای این خودرو نشان از کیفیت بالای آن نیست، بلکه نشان دهنده این است که خریداران بازار خودرو با توجه به ارزش افزوده ای که خودروهای وارداتی پس از ورود به کشور دارند ناچار به خرید خودروی بی کیفیتی همچون پراید بودند.

کیفیت پایین این خودرو را شما بدون آنکه تجربه رانندگی با آن را داشته باشید میتوانید متوجه شوید. آمارهای منتشر شده از خود وزارت صنعت معدن و ارگان های دیگر دولتی نشان از کیفیت پایین این خودروساز دولتی است.

طبق آمارها پراید عامل بیشترین تصادفات در ایران است و متاسفانه هر ساله تعداد زیادی از هموطنان ما در هنگام تصادف با این خودروی ساخت داخل جان خود را از دست می دهند و به همین دلیل به این خودرو لقب ارابه مرگ را داده اند.

توجه شما را به آمار منتشر شده دیگری توجه کنید : از مجموع ۱۶۲۱۲ فوتی ناشی از حوادث رانندگی مربوط به سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ و دو ماهه ابتدایی سال ۱۳۹۸، ۵۴۴۱ نفر با خودرو پراید فوت شده اند و علت فوت این افراد ضربه به سر به دلیل کیفیت پایین بدنه بوده است.

متاسفانه فوت تعداد زیادی از هموطنان مون فقط یک قسمت این ماجراست، این تصادفات هزینه های مستقیم و غیر مستقیم زیادی نیز برای دولت  به بار می آورد، طبق آمارهای منتشر شده حدود ۷ درصد از تولید ناخالص ملی صرف خسارات ناشی از تصادفات جاده ای میشود که پای ثابت این تصادفات خودروی پراید است !

اگر آمار بالا را به سال های قبل بسط بدهیم ، ساله حدود ۶ هزار نفر از هموطنان مون در جاده های ایران جان خود را از دست می دهند که حدود ۳۳ درصد آنان در خودروی پراید تصادف میکنند. این بدین معناست که سالانه بیش از ۲ هزار نفر در تصادفات با پراید کشته میشوند. اگر از ابتدای سال ۱۳۸۰ محاسبات خود را انجام دهیم و از تصادفات دهه ۷۰ چشم پوشی کنیم ، به عدد باور نکردنی حدود ۳۸ هزار نفر میرسیم. این عدد بزرگی است وقتی بدانیم که تعداد کشته شدگان در جنگ تحمیلی حدود ۱۹۰ هزار نفر بوده است.

و به قول معروف :”سری که درد نمی کنه رو دستمال نمی بندن”

خودروسازی ما سالیان متوالی است که دنده عقب حرکت می کند صنعتی که بیشتر به مونتاژ کاری شبیه است تا خودروسازی.

این صنعت نه تنها نتوانسته مردم را در خصوص کیفیت و کیمیت تولید خودرو راضی نگه دارد که میزان ضرر خودش اینقدر هنگفت است که جای بحثی نمی گذارد.

این بود تمام خوب و بد حضور در ایران ، تولید پراید که متوقف شد اما هنوز خودروهای بی کیفیت زیادی هستند که در بازار ایران حضور دارند.