شاسی بلند گنو صدا بزنیم یا بگوییم سمند شاسی بلند؟
به نظر می‌رسد عکس‌هایی از خودروی جدید شرکت ایران‌خودرو با نام “گنو” منتشر شده است و گویا این چنین برداشت می شود که شرکت از این محصول جدید به‌عنوان یک جایگزین برای خودروهایی مانند آردی که ترکیبی از پیکان و پژو بود، پراید وانت، آریسان و سایر مدل‌های مشابه استفاده خواهد کرد.
گزارش‌های مختلف از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی به نقل از منابع معتبر، اعلام کرده‌اند که ایران‌خودرو قصد دارد یک شاسی بلند با مشخصات فنی مشابه به سمند فعلی را به صورت انبوه تولید کند. این شاسی بلند به نام “گنو” شناخته می‌شود، اما جزئیات دقیق در مورد آن هنوز در دسترس نیستند. گفته می‌شود که ویژگی‌های فنی و سیستم انتقال قدرت آن از مدل فعلی سمند الهام گرفته شده است.
ایران‌خودرو با معرفی سمند شاسی بلند، به دنبال وارد شدن به بازار با تمایل به رقابت با رقبای داخلی خود می‌باشد. اما برای برخی افراد، سوالی پیش آمده که آیا ترکیب سیستم فنی خودروی سمند با یک بدنه شاسی بلند، قادر است محصولی با کیفیت و جذابیت ایجاد کند یا خیر؟ این سوالات پس از عرضه و عرضه شدن این خودرو در بازار می‌تواند پاسخ دقیق‌تری دریافت کند.
یکی از خبرهای برجسته در حوزه صنعت خودروسازی، پروژه تولید خودروی سمند شاسی بلند یا GENO بود. در ابتدا، این خبر به عنوان شایعه یا شوخی تلقی می‌شد، اما با انتشار تصاویر و جزئیات اولیه درباره این خودرو، واقعیت این پروژه روشن شد. مرتضی آلاد با استفاده از فناوری نرم‌افزار تریدی مکس ۳، طراحی این خودرو را انجام داده است. او اظهار کرده که ایران‌خودرو در زمینه ساخت یک خودرو نوین و شاسی بلند برنامه خاصی نداشته، و پروژه GENO می‌تواند در تولید یک خودرو شاسی بلند ملی، یاری بسیاری به این شرکت ارائه دهد.
دلیل انتخاب نام “گنو” برای این شاسی بلند چیست؟
در فاصله‌ی ۲۵ کیلومتری از شهر بندرعباس، کوه‌ای با ارتفاع ۲۵۰۰ متر از سطح دریا قرار دارد که به عنوان نمادی از استواری و زیبایی شهر شناخته می‌شود. این کوه به نام “گنو” شناخته می‌شود و نام سمند شاسی بلند از این کوه الهام گرفته است.
مشخصات فنی شاسی بلند سمند یا شاسی بلند گنو
طبق اطلاعات منتشر شده، پس از تکمیل پروژه پلتفرم و طراحی خودروی سمند شاسی بلند یا گنو، احتمالاً ایران‌خودرو قصد دارد از پیشرانه EFP برای این خودرو استفاده کند. این پیشرانه چهار سیلندر با حجم ۱.۷ لیتر، حداکثر قدرتی برابر با ۱۷۰ اسب‌بخار و ۲۴۰ نیوتن‌متر تولید می‌کند. با این حال، اخبار تازه‌ای منتشر شده که ایران‌خودرو در حال توسعه پیشرانه‌های سه سیلندر است، که ممکن است این پیشرانه‌ها با فناوری TGDI وارد خودروهای سنگین وزن مانند سمند شاسی بلند شوند.
شاسی بلند گنو چه زمانی تولید می شود؟
باید توجه داشت که در حال حاضر این محصول فقط به عنوان یک کانسپت و یا نمونه فرضی معرفی شده است و هنوز پلتفرم آن مشخص نشده است. بنابراین، طراحی پلتفرم، بدنه، و داخل کابین خودروی سمند شاسی بلند به دلیل زمانی که شرکت ایران‌خودرو برای تولید سایر محصولات خود صرف کرده است، قطعا زمان‌بر خواهد بود و حداقل دو تا سه سال ممکن است به آن نیاز باشد. این شرکت نسبت به تصاویری که در فضای مجازی با نام سمند شاسی بلند منتشر شده است، واکنش نشان داده و اعلام کرده است که رندر اولیه این طرح در سال ۱۳۹۵ توسط شخصی به نام آلاد ارائه شده و این رندر بروزرسانی شده است.
وصف حالی از طراحی بیرونی شاسی بلند سمند
طراح خودروی “گنو” اظهار کرده است که اساس طراحی این خودرو بر پایه الگوهای فعلی طراحی‌های ایران‌خودرو است و با ترکیب آن با الگوهای نوین، سعی شده است که برند و زبان طراحی این شرکت حفظ شود و در عین حال توسعه یابد. هدف از این طرح، ایجاد یک طراحی ساده و مورد استفاده عمومی بوده است که همچنین اصالت، زیبایی و تولیدی بودن را هم داشته باشد و بتواند با خودروهای شاسی بلند موجود در بازار هم رقابت کند مانند هیوندای سانتافه، تویوتا راو ۴، میتسوبیشی اوتلندر و غیره. استفاده از خطوط تیز و برنده به همراه استفاده از سطوح یکپارچه، تلاش برای ایجاد ایده‌ای از شاسی بلند نیمه لوکس و قوی است. ویژگی‌هایی مانند ارتفاع کم، سقفی با شیب تند (که در انتهای خودرو کمتر می‌شود)، کاپوتی کشیده، پنجره‌ی جلویی بزرگ، ورودی هوای بزرگ در سپر جلوی خودرو، استفاده از چراغ‌های دوم زیر چراغ‌های اصلی، رینگ‌های ۱۹ اینچی با لاستیک‌های پهن، و چراغ‌های ال ای دی در جلو و عقب، همه نشان از یک طراحی اسپرت و مدرن دارند.
هنوز قیمت و زمان دقیق این شاسی بلند اعلام نشده است…
خودروهای شاسی بلند به عنوان نماینده‌ای از قدرت و توانمندی تولید کننده خودرو شناخته می‌شوند. در واقع، تغییرات در محیط‌های جاده‌ای و شرایط سخت و مختلف مسیر نسبت به این نوع از خودروها تأثیر چندانی ندارد. تا به امروز، اطلاعات رسمیی درباره قیمت و زمان عرضه این خودروها منتشر نشده است.
اما آیا پژو همان آردی و پیکان نبود؟
پژو آردی در واقع یک نمونه از پژو ۴۰۵ بود که به قیمت کمتری در بازار عرضه شد، اما واقعاً این خودرو از پیکان تولید شده بود و با بدنه و ظاهری شبیه به پژو ۴۰۵ به بازار عرضه شد. به همین دلیل، قیمت آن نسبتاً پایین‌تر بود. در دههٔ ۸۰، زمانی که پژو ۴۰۵ قیمتی حدود ۱۰ تا ۱۱ میلیون تومان داشت، پژو آردی با قیمت زیر ۸ میلیون تومان به فروش می‌رسید.
در آن دوران، اختلاف سه میلیون تومان برای یک خودرو، به نسبت زیاد در نظر گرفته می‌شد. با این حال، تولید پژو آردی دلایل متعددی داشت، اما مهم‌ترین دلیل آن، همان ویژگی بود که گفته شد؛ یک خودروی ارزان با ظاهر زیبا! پژو آردی ابتدا در سال ۱۳۷۸ به بازار عرضه شد و مدلی که از سال ۱۳۸۲ به بعد تولید شد، با کمترین اشکالات و با امکانات بهتر، کامل‌تر از مدل‌های قبلی بود. شرکت سازنده یعنی “ایران خودرو”، تغییراتی روی این مدل‌ها اعمال کرد و آنها را بهبود داد. از جمله تغییرات اعمال شده در این مدل، اضافه کردن سیستم موتور انژکتوری، فرمان هیدرولیک، کولر و موارد دیگر بود. این خودرو دارای بدنه مرتبط با سری اول پژو ۴۰۵ بود و از پیشرانه (موتور) خودروی پیکان استفاده می‌کرد. پژو آردی به دلیل عقب‌بودن دیفرانسیل، به‌طور مخفف به عنوان “پژو RD” نامگذاری شد که مخفف عبارت Rear wheel drive (رانش از طریق چرخ‌های عقب) می‌باشد.
سبک همان آردی و ۴۰۵ اما با استایل جدید در نام پژو روآ !!!!!
شرکت سازنده خودروی پژو آردی، که ترکیبی از خودروهای پیکان و پژو ۴۰۵ بود، از سال ۱۳۸۵ به بعد جهت افزایش شتاب‌گیری این خودرو، سیستم پیشرانه آن را بهینه کرد و مدل بهبود یافته را “پژو روآ” نامید. پژو روآ، با بدنه‌ای مشابه پژو ۴۰۵ و استفاده از موتور ارتقا یافته پیکان، به دست مشتریان عرضه شد. با اینکه ظاهر پژو روآ به نظر ممکن است مشابه آردی باشد، اما از نظر فنی و موتوری تغییراتی در آن اعمال شد. موتور این خودرو نسبت به آردی بهبود یافت و در مدل “روآ ۱۴” به ۱۴ اسب بخار و در مدل “روآ ۱۷” به ۱۷ اسب بخار افزوده شد. یکی از تفاوت‌های ظاهری مهم بین روآ و آردی، استفاده از سپرهای مشکی در مدل روآ بود. همچنین، نقاط قوت اصلی خودروی پژو روآ شامل کابین فضایی و استحکام بدنه قابل قبول بود، اما برخی نقاط ضعف آن شامل انتقال بیش از حد صدای موتور و گیربکس به داخل کابین و عدم هماهنگی نسبی قدرت پیشرانه با وزن کابین و ویژگی‌های دیگر خودرو بود.
پیکان وانت به سطح بالاتری رسید و به پراید وانت تبدیل شد!
اولین خودروهای پیکان در سال ۱۳۴۶ با قیمت ۱۵ هزار تومان به بازار عرضه شدند که بسیاری از مردم اقبال خوبی نسبت به آنها داشتند. مدل دولوکس از نخستین نسخه‌های پیکان بود که تولید آن با سپر شمشیری و طراحی بدنه کبریتی از سال ۱۳۴۶ آغاز شد. این نسخه بدون شک یکی از زیباترین مدل‌های پیکان بود. علاوه بر این، پیکان‌های جوانان، استیشن، تاکسی و غیره از دیگر نوع‌های پیکان بودند که به بازار عرضه شدند. پیکان به اندازه‌ای مورد علاقه و کاربردی بود که نسخه وانت نیز بر روی پلتفرم آن تولید شد تا به نیازهای مختلف پاسخ دهد. وانت پیکان یکی از مدل‌های بسیار کاربردی این خودرو بود که برای جابجایی بارهای سبک استفاده می‌شد و تا سال ۱۳۹۴ تولید ادامه یافت. سپس جای خود را به وانت آریسان داد.
خودروی پراید، توسط شرکت سایپا در سال ۱۳۷۲ تولید شد و در طی سال‌ها مدل‌های مختلف از این خودرو از جمله صندوقدار و هاچبک با نام‌های متفاوت مانند صبا، نسیم، پراید ۱۴۱، سایپا ۱۱۱ و سایپا ۱۳۲ به بازار عرضه شدند. بسیاری از این مدل‌ها به دلایل مختلف در طول زمان از فهرست تولیدات خودروساز خارج شدند و دیگر تولید نشدند. یکی از این مدل‌ها، وانت پراید است که با نام پراید وانت ۱۵۱ شناخته می‌شود. این نوع از خودروی کوچک به دسترسی علاقه‌مندان به خرید وانتی کوچک و مناسب پاسخ داد و افرادی که به دنبال خرید وانتی کم جا بودند، به این مدل روی آوردند. وانت پراید، جزو خانواده پراید بود و طراحی آن به شدت شبیه خودروهای پراید است که در خیابان‌های ایران دیده می‌شود. این وانت بیشتر برای حمل لوازم سبک و کم جا استفاده می‌شود که قادر به حمل آنها باشد.
اما مدل آریسان را هم دیدیم که با فرمان سمند بر روی بدنه پژو پارس سوار شده بود…
در سال ۱۳۹۳، ایران خودرو خودروی وانتی را با نام “آریسان” معرفی و به بازار عرضه کرد. این وانت به عنوان جایگزین وانت پیکان وارد بازار شد. ظاهر آریسان کاملاً شبیه به پژو پارس بوده و حتی کابین آن هم تا حد زیادی یادآور این محصول است. برخی از ویژگی‌های آریسان از خودروی پژو ۴۰۵ الهام گرفته شده بودند و فرمان آریسان نیز از فرمان سمند الگوبرداری شده بود. موتور استفاده شده در آریسان همان پیشرانه ۱٫۷ لیتری دوگانه‌سوزی بود که در خودروی وانت باردو قرار داشت و از موتور پژو روآ به‌کار رفته بود. یکی از نقاط ضعف بارز نسل اول آریسان، ضعف شاسی آن بود. این مشکل به حدی بود که در صورت بارگیری بیش از حد، احتمال شکست شاسی خودرو وجود داشت و تصاویر مرتبط با این مشکل بارها در شبکه‌های اجتماعی منتشر شدند. با این حال، این نقص در نسخه دوم آریسان که از سال ۱۴۰۱ به بازار آمد، بهبود یافته و رفع شد.
اما در پایان این مطلب هنوز هم مواردی هستند که بتوان به آنها اشاره کرد، به عنوان مثال:
یک سری خودروها وجود دارند که موتورهایشان از یک مدل بوده و فرق زیادی با هم ندارند، اما بر روی چندین پلتفرم و بدنه سوار شده‌اند. به عنوان مثال، موتور ۲۰۶ صندوقدار و رانا، هر دوی آنها از نوع ۴ سیلندر و TU5 استفاده می‌کنند و بدنه‌شان نیز شباهت‌هایی به یکدیگر دارد. همچنین، تیبا یک نسخه ارتقاء‌یافته و بهبود یافته از پلتفرم پراید است. خودروهایی مانند پژو ۲۰۶، پژو پارس، پژو پرشیا و … در تقریبا همه از یک موتور بهره می‌برند. همچنین، دنا هم مانند دیگر اعضای خانواده سمند از موتور EF7 بنزینی استفاده می‌کند که نشان‌دهنده شباهت‌های زیاد آنها از نظر فنی و موتوری به یکدیگر است. در نسخه پلاس این خودروها، معمولاً تنها چندین آپشن مانند کروز، سانروف، کلیدهای کاربردی روی فرمان و … وجود دارد و تفاوت های چشمگیری با مدل اصلی خودرو ندارد.
